De geschiedenis van ons kerkgebouw.
De brand in Grootebroek in 1694
Het oudste openbare gebouw van Grootebroek is de voormalige Nederlands Hervormde nu Protestantse Kerk. In de 14de eeuw werd op deze plaats een kerk gebouwd die gewijd was aan de heilige Johannes de Doper. Toen in 1572 de West-Friese steden zich achter Willem van Oranje schaarden en kozen voor de Reformatie, ging het kerkgebouw over in handen van de Nederduitsch Gereformeerde Gemeente van Grootebroek. De oudste grafstenen dateren van 1619.
In de afgelopen eeuwen is het kerkgebouw regelmatig getroffen door brand. De eerste grote brand was in 1694. Deze is vastgelegd op een ets. Ook in 1750 trof haar een soortgelijk lot, evenals een deel van het dorp. Dat was trouwens een grote ramp voor de gemeenschap omdat ze vlak daarvoor was getroffen door een hongerwinter en de pest.
In de afgelopen eeuwen is het kerkgebouw regelmatig getroffen door brand. De eerste grote brand was in 1694. Deze is vastgelegd op een ets. Ook in 1750 trof haar een soortgelijk lot, evenals een deel van het dorp. Dat was trouwens een grote ramp voor de gemeenschap omdat ze vlak daarvoor was getroffen door een hongerwinter en de pest.
Gravure van De Stede Grootebroek uit 1726
In 1848 is de kerk, met toestemming van Koning Willem I onder toezicht van Rijkswaterstaat, herbouwd op een deel van de oude fundamenten. Deze bouw werd begroot op ƒl. 14.500,-, waarvan afgetrokken werd een bedrag van ƒl. 8.000,- dat verkregen werd uit de opbrengst van de sloop van het oude gebouw. Dat vorige kerkgebouw was echter wèl twee keer zo groot als het huidige en had de vorm van een kruiskerk.
De toren is nog wel van de oude kerk en bevat zelfs nog stukken muur uit de 15de eeuw. Na de brand van 1884 is de toren voorzien van een nieuwe spits en nieuwe vloeren. De toren staat duidelijk scheef: 2.50 meter uit het lood! Zij is sinds 1884 niet meer in bezit van de gemeente (op voorwaarde, dat de gemeentelijke overheid het recht had bij calamiteiten de kerkklok te mogen luiden en de strafcel in de toren mocht gebruiken). Beeldbepalende elementen uit het interieur, waaronder het doophek (1690), de koperen kronen en de grafzerken, zijn herplaatst in het nieuwe gebouw. Vermeldenswaard zijn ook: preekstoel met wapen van Grootebroek (1749), voorzangerslezenaar en blakerarmen uit eind 17de eeuw.
Tot 1975 is de kerk aaneengesloten in gebruik gebleven van de Nederlands Hervormde Gemeente van Grootebroek. Een roetexplosie uit de oliekachel maakte het toch al in slechte staat verkerende gebouw ongeschikt voor verder gebruik. Men ging kerken in De Ark (Grootebroek, Zesstedenweg, naast de kerk) en De Driesprong (Bovenkarspel).
De kerk is aan het einde van de 20ste eeu.w gerestaureerd en is sinds 2002 weer in gebruik van de Protestantse Gemeente van Stede Broec.
De toren is nog wel van de oude kerk en bevat zelfs nog stukken muur uit de 15de eeuw. Na de brand van 1884 is de toren voorzien van een nieuwe spits en nieuwe vloeren. De toren staat duidelijk scheef: 2.50 meter uit het lood! Zij is sinds 1884 niet meer in bezit van de gemeente (op voorwaarde, dat de gemeentelijke overheid het recht had bij calamiteiten de kerkklok te mogen luiden en de strafcel in de toren mocht gebruiken). Beeldbepalende elementen uit het interieur, waaronder het doophek (1690), de koperen kronen en de grafzerken, zijn herplaatst in het nieuwe gebouw. Vermeldenswaard zijn ook: preekstoel met wapen van Grootebroek (1749), voorzangerslezenaar en blakerarmen uit eind 17de eeuw.
Tot 1975 is de kerk aaneengesloten in gebruik gebleven van de Nederlands Hervormde Gemeente van Grootebroek. Een roetexplosie uit de oliekachel maakte het toch al in slechte staat verkerende gebouw ongeschikt voor verder gebruik. Men ging kerken in De Ark (Grootebroek, Zesstedenweg, naast de kerk) en De Driesprong (Bovenkarspel).
De kerk is aan het einde van de 20ste eeu.w gerestaureerd en is sinds 2002 weer in gebruik van de Protestantse Gemeente van Stede Broec.